پارسایى و بندگى
مىخواستم درباره نوع عبادت و ارتباط امام با خدا بدانم، سیره ایشان چگونه بود؟
در حالات معنوى امام رضا(علیهالسلام)، چنین بیان شده است که ایشان کم خواب بود و روزه زیاد می گرفت و روزه داشتن سه روز در هر ماهى را هرگز ترک نمی کرد و می فرمود: «هر کسى سه روز از هر ماه را روزه بگیرد مثل این است که همه عمرش را روزه گرفته باشد» .
آن حضرت وقتى پیراهن خود را به دعبل هدیه داد؛ فرمود:
احتفظ بهذا القمیص فقد صلیت فیه الف لیلة کل لیلة الف رکعة و ختمت فیه القرآن الف ختمة؛ دعبل! این پیراهن را قدر بدان و خوب محافظت کن! که من در آن هزار شب و هر شبی هزار رکعت نماز خواندهام و در آن هزار ختم قرآن به جای آوردهام.
رجاء بن ابو ضحاک، که مامون وى را براى آوردن امام رضا (علیهالسلام) ماموریت داده بود، در بخشى از گزارش خود به مامون مىگوید:
من پیوسته از مدینه تا مرو با ایشان بودم، به خدا قسم کسى را باتقوىتر از او نسبت به خدا ندیدم، و کسى را که بیشتر از او در تمام اوقاتش ذکر خدا گوید؛ ندیدم، و ندیدم کسى را که خدا ترستر و پارساتر از او باشد. .
امام، نام و یاد خدا را در همه حال جارى مىساخت و این فرهنگ را به یاران خود منتقل مىکرد؛ هر گاه مىخواست یادداشتى براى نیازمندیهایش نویسد، چنین مىنوشت: بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم. ان شاء الله به یاد خواهم آورد. و سپس هر چه مىخواست یادداشت مىکرد.
منبع کتاب 
مابقی در ادامه مطلب
نشریه الکترونیکی معرفت