از نظر اسلام در حفظ حريم در ارتباط با نامحرم فرقي بين محيط واقعي و محيط مجازي نخواهد بود وارتباط در محيط مجازي همانند خلوت دو نامحرم است وچون کسي به آنجا راه ندارد ، بنابراين محل اشکال است. البته با توجه به احکام و متون اسلامي اگر خوف افتادن به حرام و قصد لذت بردن در ميان نباشد، اشکالي وارد نيست . در تشخيص خوف و قصد لذت انسان خود مهمترين قاضي خويش است و از وضع خويش آگاه است .
بايد توجه داشته باشيم گاه در شروع ارتباط با نامحرم هيچ قصد و احساس گناهي در ميان نيست ولي چه بسا همين هم صحبتي ها غرايز جنسي افراد را تحريک کرده و يک الفت و محبت شهواني بين مرد و زن ايجاد مي شود واين نقطه ي آغاز انحراف و فساد است. بنابراين بر هر مسلماني لازم است در برابر شکسته شدن مرزهاي شرعي ايستادگي کند وچنانچه قصد بالا بردن آگاهي هاي خود را دارد ترجيحا به همجنسان خود مراجعه کند.
مطالب مرتبط
نامه‌ای که امام عسکری(ع) برای مردم قم نوشت ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت